Gijverinkhove

Op het vlak van bestuur en rechtspraak was Gijverinkhove tot 1795, het einde van het Ancien Regime, een parochie en ammanie in de Zuidvierschare van de kasselrij Veurne in het graafschap Vlaanderen.
Van 1795 tot 1970 was het een zelfstandige gemeente. Tussen 1970 en 1977 maakte het deel uit van Leisele dat in 1977 bij Alveringem werd gevoegd.

Kerkelijk was Gijverinkhove een parochie in, achtereenvolgens, de bisdommen Terwaan, Ieper (vanaf 1561), Gent (vanaf 1801) en Brugge (vanaf 1835).
De patroonheilige van de parochie is Sint-Pieter. Vanaf 1143 tot 1795 was het patronaatschap van de parochie in handen van het Onze-Lieve-Vrouwkapittel van Voormezele.

Bevolking: in 1688, 429 inwoners, in 1759, 471, in 1794, 615, in 1846, 606, in 1910, 630, in 1961, 459.

Gijverinkhove had veel te lijden van de oorlogen tussen de 16de en de 18de eeuw. Na de godsdienstoorlogen van de 16de eeuw was de parochie volledig ontvolkt en in de 17de-18de eeuw werd een vijfde van de hofsteden vernield en niet meer heropgebouwd. Veel minder gegoeden vestigden zich in de parochie, ondanks het verzet van de bevolking. Tussen 1759 en 1782 steeg het aantal behoeftigen met 60 procent.

Jacobus Stephanus Bougneau was de eerste Boucneau in Gijverijkhove. Hij ging van Avekapelle naar Gijverinkhove om er in 1716 te trouwen en te blijven wonen.

Bronnen:
- Dalle D., Gijverinkhove. In: Gemeenten van België / H. Hasquin e.a. (red.), Brussel: Gemeentekrediet, 1980, deel 1, p. 290-291.