Gens Boucneau
    home     |        stamboomgegevens     |    woord en beeld     |     links     |     gastenboek
 

Albert Boucneau heeft thuis een erg mooie oude klok met de volgende inscriptie: "VENIT HORA NUNC EST - JOANNES BOUCNEAU" (de 'N' staat telkens in spiegelschrift!). De zoektocht naar de klokkemaker was niet eenvoudig en zorgde een paar jaren later voor een echte verrassing!

Albert erfde ze van zijn vader André. Het familieverhaal wil dat ze ooit eigendom is geweest van een Johannes Petrus Boucneau, die brouwer (of horlogemaker?!) was.

De klok kwam mee van het voorouderlijke 'hof' (boerderij) in de Pottestraat in West-Vleteren (vlak bij de abdij van West-Vleteren). De vorige bewoners waren de familie Calemein die de hoeve betrokken na nonkel Camille Boucneau, een broer van Albert's grootvader Henri Boucneau. Henri Boucneau werkte op het gemeentehuis en werd uiteindelijk gemeentesecretaris in West-Vleteren.

De traditie wil dat de klok telkens overgaat naar de oudste zoon van de familie. Die krijgt dan ook 'Johannes' als tweede naam. Zo ook Albert's oudste zoon Peter Johannes Boucneau.

Volgens kenners dateerde de klok wel degelijk uit het eind van de 18de eeuw. De heer Kats bevestigde ons dit enkele jaren geleden (F. Kats is 'klokken-expert' van het programma 'Tussen Kunst en kitsch' van de Nederlandse televisieomroep Avro).

Als het verhaal juist is, kan deze klok oorspronkelijk eigendom geweest zijn van Petrus Joannes Bernardus Boucneau, geboren in 1749 in Reninge en landbouwer. Petrus Johannes overleed in 1808 in Avekapelle. Het is niet duidelijk of deze Petrus Johannes ook brouwer was, maar het kan natuurlijk wel. Of hij ook horlogemaker was, leek erg onwaarschijnlijk.

Het verhaal over de traditie klopte dan misschien wel bij de laatste generaties. Als we echter in de stamboom op zoek gaan naar enige logica wordt het erg moeilijk -zoniet onmogelijk- de traditie toe te passen.
Zolang er geen 'harde bewijzen' zouden opduiken (bijvoorbeeld een staat van goed, een inboedelbeschrijving of een erfenisdocument) konden we nooit achterhalen wat er van dit familieverhaal werkelijk klopte...

Echter, door een mailtje van een Amerikaanse mevrouw uit Duitsland nu meer dan een jaar geleden, gingen we vermoeden dat iets veel interessanters aan de hand was!

Lees verder hoe we ontdekten dat één van onze voorouders wel degelijk een klokkemaker was!!!


Meer info:
De Sint-Sixtusabdij Westvleteren
Website van F. Kats over antieke klokken
Tussen Kunst en Kitsch

^ top

 

De andere verhalen >>>

Vlaanderen ::

Hoe kwam Stephanus in Avekapelle terecht?

Grafsteen in de kerk van Alveringem

Leuvense studenten... in de 18de eeuw!

100 jaar draadhandel Osstyn!

Een klok met een familietraditie

Vakbondswerk in Avekapelle


Wallonië ::

Hebben Boucneau's iets met marmer?

De contacten tussen Rance en Londen!


Engeland ::

Kate en Ernest kwamen uit Londen!

Engelse Boucneau's ook marmerbewerkers!


Frankrijk ::

De ramp van de 'Bazar de la Charité' in 1897

Marmeren altaar van Leonas Bukno in Vilnius!


Verenigde Staten ::

De volkstelling van juni 1900